Een paar maanden geleden schreef ik een blog over Boer zoekt Vrouw. Het was de dag na de introductieaflevering van seizoen zes, waarin de boeren en boerin zichzelf voorstelden en de kijkers opriepen om hen een leuke, originele brief of mail te sturen. Eén van die boeren was boer Henk: vijfentwintig jaar oud, 1.93 meter, mooie ogen en brede schouders. Het feit dat hij geen onweerstaanbare donkere krullen had, maakten die schattige kuiltjes in zijn wangen wel weer goed. Wauwie. In de laatste alinea van die blog schreef ik dat ik twijfelde of ik ook niet gewoon een brief zou sturen en man o man, wat kreeg ik daar een hoop reacties op! Niet alleen werd de blog in kwestie honderden keren gelezen, maar ook kreeg ik via Facebook, Twitter en de mail berichten dat ik die brief écht moest schrijven. Ik probeerde een tijdje dapper stand te houden; ik hield mijn poot stijf en mijn rug recht, maar uiteindelijk bezweek ik toch onder de sociale druk: ik besloot die brief daadwerkelijk in elkaar te knutselen. Eerst in een Word-document voor het gemakkelijke schrijf- en schrapwerk, later zou dat dan wel worden overgezet in een handgeschreven brief. ‘Project Henk’ kon van start gaan!
Tjah, en waarmee begin je dan? Lieve Henk, Hoi Henk, Hello Henk, Beste Henk, What’s up Henk? Onzekerheid alom. Daarnaast zet de eerste zin gelijk de toon voor de rest van de brief, dus dit was zowaar een nog groter dilemma. En hoe lang moest die brief dan zijn? Hoeveel moest ik nu al over mezelf vertellen? Hoe kon ik mijn brief op laten vallen tussen al die ongetwijfeld honderden andere exemplaren? Na heel wat gepeins, gepieker en gedraai besloot ik om maar gewoon te gaan schrijven. Het resultaat? Een brief van pakweg zevenhonderd woorden, vrij straight to the point, maar toch met een paar subtiele hints. Ik zocht mijn computer af naar wat foto’s en dacht na over een cadeautje. Uiteindelijk besloot ik er een exemplaar van mijn columnbundel bij te stoppen. Ik vond het wel een grappig idee dat er dan ergens in Noord-Holland iemand een boek van mij zou hebben en daarnaast zou het hem gelijk een goed beeld van mij geven. Iets persoonlijkers kon ik hem per slot van rekening bijna niet geven en daar ging het natuurlijk om!
De envelop ging op de post. Week naar week ging voorbij en ik hield mijn brievenbus, mail en telefoon in de gaten als een moedergans die over haar kuikens waakt. Het mocht niet baten, onverbiddelijk werd de eerste aflevering aangekondigd en ik zou er niet bij zijn. Intens verdrietig huilde ik uit bij mam, viel vriendinnen lastig met plaatjes van schattige koeien en boer Henk in overall, barstte spontaan in tranen uit bij het zien van een bak boerenyoghurt en rende bij de geur van boerenstamppot gelijk de kamer uit. Besefte boer Henk wel wat hij liet schieten? Had hij dan niet gelezen dat ik niet per se in Noord-Brabant hoefde te blijven wonen, dat ik echt wel diepgang had en net als hij van lezen hield? Had hij die postzegels met hartjes erop dan helemaal over het hoofd gezien, net als mijn Prodent-smile op de foto’s? Ik was afgewezen door een boer die me niet kende, ik moest er maar mee zien te dealen, net als de honderden andere meisjes (er werden 1.109 brieven naar hem verzonden) die net als ik niet waren gekozen en ongetwijfeld net zo in zak en as zaten als ik. Het leven is hard. Ik zal nu week na week lijdzaam moeten toezien hoe andere meisjes in zijn stallen de koeien melken en met hem knuffelen op de hooizolder, hoe boer Henk ongegeneerd flirt met Yvonne Jaspers en ik moet leren leven met de gedachte dat ik nooit de zelfgemaakte warme appeltaart van zijn moeder zal kunnen proeven.
Goed, Henk is dus helaas niet op zoek naar mij. Ik zal dus ook seizoen zes met mam op de bank kijken en onder het genot van een kopje thee gaan discussiëren voor welke vrouwen de boeren uiteindelijk zullen gaan. Ik kan dus nog steeds geen schattige koeien knuffelen, heb nog steeds niet de kans gehad om op een gave tractor te rijden en zal ook niet weten of boer Henk foeilelijke Delfts blauwe tegeltjes in zijn toilet heeft hangen. Voor mij voor nu nog geen boer dus, maar ach, er komt ongetwijfeld nog wel een seizoen zeven…
Haha geweldig! Ik moet zeggen dat ik echt nog nooit een aflevering van Boer Zoekt Vrouw heb gezien.
Haha, ik moet zeggen dat ik nu toch net iets sneller zap naar So You Think You Can Dance dan naar Boer Zoekt Vrouw, ik heb het nu wel een beetje gezien :P
Leuk, goed voor weer bergen reacties
xx je moeder
Thanks mam :)
Toch dapper dat je hebt geschreven! :) En tsja, 1109 brieven… Vraag me serieus af of ie ze wel allemaal heeft gelezen. Dat kan toch bijna niet?!
Haha, ik kon er ook eigenlijk niet onderuit :P Het was leuk geweest, maar helaas.. Ik heb werkelijk geen idee of ‘ie ze allemaal gelezen heeft, dat is eigenlijk bijna niet te doen. Ik zit in ieder geval de komende weken weer aan de buis gekluisterd ;)
Leuk dat je een brief geschreven hebt! Je bent toch wel voor Hallo Henk gegaan? De alliteratie alleen al.
Haha, volgens mij was het ‘Hoi Henk’ :-P
Aah, da’s ook een alliteratie natuurlijk ;) Super.
Wat leuk dat je hem hebt geschreven! Jammer dat je het niet bent geworden, maarja er sturen volgens mij best veel mensen een brief in.
Ik had van tevoren al berekend dat de kans zo’n 0,1% was, dus erg veel hoop had ik sowieso al niet :P Maar op de bank met een kop thee naar de afleveringen kijken vind ik ook prima ;)
Vreselijk… Ik vind het programma itt een paar miljoen mensen, helemaal niks! Niet getreurd, de ware prins of boer komt wel op je pad ;)
Haha, er zijn ook zat mensen die het niks vinden, ik las toevallig daarstraks een erg kritisch – maar hilarische – blog over het programma ;) Maar we zullen zien, échte prinsen en boeren komen in Tilburg niet zo heel veel voor :P
Leuk dat je geschreven hebt :) En er komt in het volgende seizoen vast wel weer zo’n leuke, jonge boer!
I keep my fingers crossed! ;)
Wat ontzettend leuk geschreven! Jammer dat het ‘m niet is geworden, misschien ooit een ‘Sylvia zoekt boer’?
Haha, I’m in! ;-)
Wel leuk dat je het hebt aangedurfd om te schrijven! Ik denk niet dat ik het zou durven, eerlijk gezegd.
Ach, wie niet waagt, wie niet wint. Soms is het tijd voor een uitdaging ;)
Ik zou bijna boer zoekt vrouw gaan kijken door deze blog. Nu wil ik toch wel weten hoe hunk boer Henk eruit ziet, haha!
Haha, ik denk dat ‘ie wel te omschrijven is als een doorsnee blonde Nederlandse jongen, maar dan met leuke kuiltjes in z’n wangen :P
Leuke blog, vreselijk programma! ;)
Haha, thanks :P
Ten eerste, geweldig geschreven! Ten tweede, balen! Dat jij er net niet tussen zat :(
Ik heb voor het eerst in mijn leven het programma bekeken eergisteren! Vond het best leuk^^
Haha, dankje ;) En tjah, that’s life, inmiddels kan ik wel weer zonder een brok in m’n keel boerenkoolstampot eten :P
Wat super leuk dat je toch gewoon een brief hebt gestuurd! Maarja, als je uit duizenden brieven moet kiezen zie je door de bomen het bos niet meer. Ga er maar gewoon van uit dat ie jouw brief over het hoofd gezien heeft en daarom jou niet gekozen heeft, want jij zal toch zeker wel de leukste zijn van alle dames?!
Haha, zoveel brieven doornemen is inderdaad een uitdaging :P Nu heb ik echter wel gehoord dat er op de redactie van Boer Zoekt Vrouw al een selectie wordt gemaakt op basis van een aantal criteria die de boeren doorgeven. Kans is dus heel groot dat hij mijn brief niet eens gezien heeft, beetje jammer ;)
Voor jou loopt er vast nog iemand rond die je niet dmv een brief hoeft te versieren. Wel erg leuk geschreven!
Dankje! Haha, wie weet ;)
Leuk geschreven!
En boer Henk weet niet wat hij mist. His loss ;)