Oefenrechtbank, pizza en carnaval
Heerlijk, die rustige maandagen die kalm en relaxt het begin van een nieuwe week inluiden. Het gaf me de tijd om dat steeds langer wordende to-do-lijstje eens flink onder handen te nemen. Gezien het feit dat ik nog steeds niet helemaal beter was, ging het allemaal wat langzamer, maar uiteindelijk kreeg ik toch nog flink wat gedaan. ’s Avonds stapte ik op de fiets om samen met vriendin A. de New York Pizza-vestiging te bezoeken die vriendin C. en haar verloofde over hadden genomen. Echt supertof dat zij nu de eigenaars zijn en ik stond dan ook met een big smile toe te kijken hoe ze de pizza’s in elkaar stonden te flansen en de klanten hielpen. Het deed me beseffen hoe vlug de tijd gaat.
Dinsdag was ik met mijn lieve Liviusbestuur de gehele middag in de Meervoudige Kamer van het Gerechtshof in ’s-Hertogenbosch te vinden om zaken bij te wonen. Erg interessant en toen ik voor de zoveelste keer door het gebouw liep, besefte ik me des te meer hoe graag ik hier zelf ook zou willen werken. ’s Avonds was het nog tijd voor een Liviusvergadering en de maandelijkse borrel van de studievereniging, maar bestuursgenootje T. en ik vertrokken na pakweg tien minuten alweer omdat we ons beiden niet goed voelden. De borrel was ook beduidend minder druk bezocht dan anders en hoewel de kroeg nog steeds aardig vol stond, kon je toch wel merken dat er een griepepidemie heerst.
Woensdag had ik mijn eerste echte bijeenkomst van de Oefenrechtbank. Het is een vak waar ik al vanaf het begin van m’n studie tegenop zie, maar nu moet ik er toch echt aan geloven. Over een maand of drie sta ik in toga te pleiten alsof mijn leven er vanaf hangt, dus ik ben benieuwd en een tikkeltje bevreesd wat de komende weken me nog gaan brengen. De eerste bijeenkomst viel gelukkig best mee, dus de zenuwen zijn nu iets beter onder controle.
De donderdag besteedde ik aan mijn cursus copywriting, waardoor ik aan het einde van de dag de opdrachten van module 1 kon inleveren. ’s Avonds hing ik op de bank voor Wie is de Mol, een programma waar ik inmiddels lichtelijk verslaafd aan begin te raken. Mijn mol is vanaf het begin al Carolien en tot nu toe heb ik geen reden gevonden om daarvan af te wijken.
Vrijdag had ik een lange gezellige lunch met vriendin V. en haalde ik mijn certificaat op voor de cursus Academisch schrijven. Ik was erg blij met mijn 9, dat punt had ik al lang niet meer voorbij zien komen.
Zaterdag werkte ik van 5.00 tot 13.00 uur bij de bakkerijafdeling en pakte na een snelle lunch de bus naar Tilburg om daar ’s avonds met vriendinnen T. en M. Kruikenstad onveilig te maken. Nu moet ik eerlijk toegeven dat ik niet echt een die hard carnavaller ben, maar ik vind het wel leuk om even de sfeer mee te krijgen en een rondje te hossen. Ook de buurman en z’n broer waren van de partij in Café Babbus en toen zij terug kwamen uit de stad, troffen ze een sexy sneeuwpop aan die wij voor hun deur in elkaar hadden geknutseld, aangezien wij het al wat eerder voor gezien hadden gehouden in de kroeg.
Na een enigszins brakke nacht bezochten we vanmiddag nog even de optocht en warmden ons tussendoor op in de Bagels & Beans (jemig, wat was het koud!). Zo meteen duik ik mijn bed in om wat slaap in te halen, de wallen hangen momenteel tot op mijn knieën… Welterusten!
De sneeuwpop had in den opstoet mee kunnen lopen.
grH
Haha, de sneeuwpop was nogal wankel, dus ik denk dat we ‘m nog niet eens het dakterras af hadden gekregen zonder z’n hoofd en ledematen te verliezen ;)
Carolien zou een goede mol kunnen zijn ja! Mijn mol is Paulien… En ik vind Kees zó schattig!
Haha, Paulien verdenk ik juist absoluut niet. Kees vind ik af en toe ook nog wel eens verdacht, maar hij is inderdaad een leuke toevoeging aan de groep ;)
Oefenrechtbank. Zoiets deden wij met Maatschappijleer op de middelbare school altijd om de posities binnen een rechtbank te leren :P
Haha, wij ook, alleen gaat dit toch wel een heel stuk verder ;P
Per toeval kwam ik op jouw blog terecht. Bovenstaand stuk gaf mij al een reden om je te volgen. Leuke schrijftstijl!
Wat leuk om te horen! Dank je :)
Na dit stuk gelezen te hebben ben ik helaas genoodzaakt morgen toch echt pizza te bestellen bij de New York Pizza….
Haha, yeah, mission completed! ;)
Wat een leuke week heb je gehad. Vol met studie en feesten. X
Mij lijkt de oefenrechtbank juist leuk! Ik ben ook echt helemaal verslaafd aan widm haha, geen idee wie de mol dit jaar is, volgens mij allemaal ;). Leuke foto’s bij je blogje!
Ik denk dat Carolien het is! Of Kees! Of Paulien. Ja of Daniel.. Pff, zo zit ik dus elk jaar. Best vermoeiend dat programma volgen ;)
Leuke week heb je gehad. :)
Haha, een sexy sneeuwpop, leuk gevonden.
Jij verveelt je ook al niet merk ik! :-)
Pleiten is zoooo ontzettend leuk om te doen! De bachelor bij de OU sluit af met een oefenrechtbank en dat leek me altijd doodeng. Dus ik werd lid van een studentenvereniging om daar alvast over die pleitdrempel heen te komen. Maar pleiten bleek ontzettend verslavend en inmiddels vind ik het jammer als er voor een pleitsessie te veel aanmeldingen zijn van leden die ook willen pleiten. :p
Haha, hopelijk ga ik het uiteindelijk ook zo leuk vinden ;) Het scheelt wel veel dat ik al een aantal pleitavonden bezocht heb en zelf ook al wel een paar keer een toga heb aangehad, maar tot nu toe is het toch niet echt mijn ‘ding’. Ik heb wel een keer als rechter op mogen treden en ik merkte dat ik dat wel echt heel erg leuk vond om te doen. Ik wil graag kinderrechter worden, dus dat was alvast een mooi voorproefje ;)
Wij vragen meestal een advocaat als rechter. Dat werkt echt goed! Praktische tips, inhoudelijke feedback en hier en daar een trucje. ;) Maar waar ik vooral blij mee ben, is weten dat ik het best kan en dat het helemaal niet zo eng is, dus dat ik best kan zeggen dat ik advocaat wil worden.
Klopt inderdaad, wij hebben meestal ook een advocaat, professor, etc. als rechter, maar in mijn geval gingen we toen voor een kantoorbezoek naar Pels Rijcken en toen mocht ik als rechter optreden met twee anderen. Heel apart, dan besef je pas wat voor zware taak er eigenlijk op je schouders rust ;)
Pingback: Terugblik | SYLVIA KUIJSTEN