Zee, flessenpost en strandliefde

Hebben jullie dat bij vakanties ook, dat de eerste helft relatief langzaam gaat en dat de laatste dagen omvliegen? Ik heb dat in ieder geval wel. Zondagochtend hadden we op z’n zachts gezegd een slome start, waardoor we pas rond het middaguur richting Neeltje Jans gingen. Hier bekeken we een zeeleeuwen- en roofvogelshow, maakten een rondvaart, konden een orkaansimulatiecabine bezoeken en wandelden over, onder, in en langs de Deltawerken. De dieren die we zagen, mochten geaaid worden, zoals de onderstaande nieuwsgierige rog.

Ook werden er naast de roofvogels in de show zeldzame vogeltjes uit Australië geshowd, zoals de onderstaande insecteneter.

Al met al kwamen we onze tijd prima door en na het bezoek aan Neeltje Jans reden we door naar Antwerpen voor een bioscoopbezoekje. Hier splitsten we, zodat I. V. en C. The Internship konden zien en L. en ik Despicable Me 2 bezochten. Voor mij was dat al de tweede keer, maar ik denk dat ik inmiddels niet meer aan hoef te geven hoeveel ik van minions, Agnes en zelfs een beetje van Gru houd ;) We hadden nog wat tijd over voordat de film begon en tjah, dan maak je maar gewoon wat foto’s zoals hieronder om de tijd te doden..

Gelukkig was het dan uiteindelijk toch tijd om de zaal te betreden. Nadeel was dat er toen eerst nog een vol half uur (!!) aan reclames volgde voordat we eindelijk mijn favoriete animatiefiguren konden aanschouwen.

Eenmaal weer terug in het huisje werden de tassen alvast zoveel mogelijk ingepakt en doken we relatief op tijd ons bed in om zo fris en fruitig de laatste dag van onze vakantie in te gaan. Deze werd doorgebracht in Vlissingen, waar ik voor het eerst sinds lange tijd weer eens met mijn voetjes in de zee stond. Bij een bezoek aan het strand zie ik altijd voor me hoe mensen hutje mutje op elkaar zitten en je over koeltassen en parasols struikelt, terwijl de zon op je hoofd brandt en je constant zand hapt. Het tegendeel bleek echter waar, want het was precies druk en warm genoeg en om het kort te houden: ik was helemaal happy! Een mooie gelegenheid dus om mijn fles inclusief handgeschreven brief in de zee te deponeren, waar o waar zou die op dit moment zijn?

Deze foto ziet er misschien ‘smooth’ uit *ahum*, maar er waren wel een aantal pogingen (lees: een dozijn) nodig om de fles enigszins ver in zee te krijgen. Het mooie onderstaande schip zorgde er uiteindelijk voor dat de fles de goede richting uitging en vrolijk richting het onbekende dobberde.

Al met al voelde ik me aardig één met de natuur, maar op sommige momenten werd ik weer enigszins met de neus op de feiten gedrukt: ik ben niet echt een held. Op de onderstaande foto ren ik weg voor een kwal. Een zeekoe is er niks bij. Ow, en die twee maaiende armen? Die zijn van I., die vakkundig achter me wegdook toen deze foto genomen werd..

Ik heb een (erg) lichte huid en verbrand als een malle, een flaphoed aanschaffen was dan ook geen overbodige luxe..

Moe maar voldaan konden we uiteindelijk weer terugreizen naar Tilburg, waar we afsloten met een etentje bij Happy Italy. Daarna werden we allemaal netjes afgezet door I. die ons het hele weekend al als ware heldin overal naartoe had gereden. Het weekendje zat er daarmee helaas op, maar gelukkig heb ik nog een tripje Londen in het vooruitzicht. Bedankt voor een gezellig weekend lieve dames!

Zeeland Deel I
Zeeland Deel II