Jane Austen, Victoria Lane & Roman baths

In Bath was het warm. Heel warm. Hoewel het iets minder benauwd was dan in Londen – waar de thermometer 37 graden aangaf – had ik het behoorlijk zwaar. Ik ben echt een wintertype en loop in de zomer met enige regelmaat met hoofdpijn over straat. Toegegeven, door die overvloed aan zonnestralen zag Bath er wel prachtig uit.

De reis was nog een aardige onderneming. Via Russel square moesten we per metro naar het mooie King’s Cross station (gaat er bij Harry Potter fans een belletje rinkelen?), waar we treinkaartjes naar Bath konden kopen. Vervolgens moesten we per metro verder naar Paddington, waar we dan op die bewuste trein naar Bath konden stappen. Dit alles gebeurde echter niet voordat we twee musicalkaartjes wisten te scoren bij een ticket booth, waarmee we met enorme korting naar ‘Once’ konden!

Het landschap tijdens de treinreis was redelijk eentonig, maar toch zaten er af en toe leuke accenten tussen.

Na zo’n anderhalf uur reizen kwamen we in het mooie oude stadje aan. I. wilde graag naar het Jane Austen Centre en aangezien pap jaren geleden eens de Roman baths had bezocht, wilde ik die graag met een bezoekje vereren. Voordat we aan die twee activiteiten begonnen, besloten we eerst wat door het stadje te wandelen en eindigden we op een heuvel in het mooie Royal Victoria Park, waar blijkbaar een aantal bekende films zijn opgenomen, waaronder scènes uit Oliver Twist. Aan het eind van de rij huizen op de foto was een klein museum gevestigd, waar we even binnen zijn gewandeld.

Na een korte pitstop liepen we naar het Jane Austen Center, waar we een interessante introductie kregen over haar leven en vervolgens zelf door het museum rond konden lopen.

In de gift shop hadden ze prachtige exemplaren van gebundelde Jane Austen verhalen liggen en we konden het gewoon niet laten om allebei een exemplaar te kopen. Wat staat ‘ie mooi in de boekenkast!

Daarna gingen we door naar de Roman baths. Net als het Jane Austen Center was dit erg mooi opgezet met veel informatie en mooie stukken. De Engelsen zijn duidelijk trots op hun cultuur en erg zuinig op hun erfgoed.

Hoewel ik wist dat de Romeinen ingenieuze bouwers waren, heb ik me toch verbaasd over de technologieën die ze in die tijd al hadden. Via maquettes en dergelijke konden we zien hoe het enorme complex vroeger van warm water werd voorzien. Een aantal bronnen werken nog steeds en damn, dat water was heet!

In het centrum van Bath waren weer allerlei muzikanten en artiesten bezig, die Engelsen weten wel wat sfeer maken is!

Eenmaal terug in Londen deden we niet veel bijzonders. Het was stiekem toch een lange dag geweest en al snel waren de lichten in de hotelkamer dan ook uit.