“Vanwege acuut brandgevaar door water in de hoofdmeterkast sluiten ze straks de elektriciteit af”, schrijft een van mijn buurmannen ’s avonds rond een uur of negen op de Facebookpagina van ons studentencomplex. Snel gris ik wat waxinelichtjes uit de kast en vis een zaklamp uit mijn nachtkastje. Ik ben er klaar voor.

Ik was de hele dag al bezig met het steeds opnieuw instellen van de wekkerradio en het resetten van de combimagnetron omdat de stoppen er telkens uit knalden, dus echt een verrassing is het niet. Als a-techneut wachtte ik gewoon tot de storm over zou waaien en een heldhaftige man het klusje zou klaren. Feminist die ik ben.

Een half uurtje na het Facebookbericht floepen inderdaad alle lichten uit. Inmiddels zijn de kaarsjes aan en is de buurman binnen gelopen. Terwijl we in het kaarslicht wat bijkletsen, whisky drinken en bewonderend naar de sterren kijken die ineens veel duidelijker zichtbaar zijn, worden we er steeds weer pijnlijk aan herinnerd hoe afhankelijk we zijn van elektriciteit. Dat gaat ongeveer zo:
Continue reading ->

Afbeelding: bron